Keşke

Kemal Gündoğdu

Giriş Tarihi : 13-11-2023 13:35

Olması gerektiği gibi olmayan olayları gördükçe içim acıyor.
Hayatın doğal akışı içerisinde bir insan doğar, büyür, evlenir, çoluk çocuk sahibi olur, yaşlanır ve ölür. Bu süreç bazen aksıyor, daha yolun yarısında iken ölüm gelip kapıyı çalıyor.
İşte o zaman içim acıyor!
Ölüm ihtiyara gence bakmaz diye talihsiz bir söz vardır halk arasında.
Keşke baksa, keşke herkes normal yaşama sürecini aksamadan yaşasa, yaşayabilse! Çocuklarının mürüvvetini görmeden, torunlarını sevemeden hayattan kopup gidenler olmasa!
Çocuk annesine ve babasına emanettir. Onu besler büyütür, sever bağrına basar ve hiçbir karşılık beklemeden hayata hazırlanması için elinden gelen tüm çabayı sarf eder. Ne var ki, çocuğunu daha doğar doğmaz cami avlusuna bırakabilen, ya da çocuk yuvasına verebilen anne babalar da vardır. Bu ve buna benzer haberleri duydukça, gördükçe içim acıyor!
Keşke, küçük bir berber dükkanı açmak için insanlardan ustalık belgesi istenirken, bir insanın dünyaya getirilmesinin de bir şartı, bir ruhsatı olsa, anne baba olmaya layık olmayanlar evlat sahibi olmasalar!
Yaşlı anne babalar da yetişkin evlatlarına emanettirler. Normali, o evlatların da anne babalarını sevmeleri, saymaları, sarılıp kucaklamaları, kollayıp korumalarıdır. Ancak bunu yapmayanları, anne babasını bir köşede unutanları, ya da gerekçe ne olursa olsun bir yurt ta sahipsiz bırakanları gördükçe içim acıyor!
Keşke sosyal devlet onurlu anne babaları evlatlarına dahi muhtaç duruma düşürmese, onları açlık sınırının altında bir maaşa mahküm etmese!
Bir çocuk düşünün, annesi beslenme çantasına peynir ekmek koymakta bile zorlanırken, bir başka çocuk özel okulda verilen yemeği beğenmediği için babası cebine yüklü bir harçlık koyabiliyor. Bu dengesizlikleri duydukça, gördükçe içim acıyor!
Keşke, Milli eğitimimizin temel kanunu olan “tevhidi tedrisat kanunu” legal ve illegal yollarla ihlal edilmese, tüm çocuklarımız hiçbir ayrım gözetmeksizin adil ve eşit koşullarda eğitilebilse!
Devlet hastanelerinden randövü ya da istediği hizmeti alamayan yoksul hastaların çaresizliğini gördükçe, yaşadıkça içim acıyor!
Keşke sosyal devlet tüm yurttaşların sağlık hizmetlerini ücretsiz ve yeterli düzeyde verebilse, bu yoksul insanları ticarethaneye dönüşmüş özel hastanelerin sömürüsüne terk etmese!
Savaşlar, halk için değil, egemenlerin çıkarları için yapılan bir kanlı kavgadır. Bu kavgada ölen gençlerin yoksul halk çocukları olduğunu, şehit diye övülen bu cenazelerin hep fakir ailelerin kapılarına geldiğini gördükçe içim acıyor!
Keşke savaşlar hiç olmasa, olacaksa da, kimin çıkarları için oluyorsa onların çocukları da bu savaşlarda olsa, onlar da şehitlik mertebesinden nasiplerini alabilse!
Keşke!

ETİKETLER:

YORUMLAR

DİĞER YAZILARI Değerli dostlar, Evim barkım var deme İhtiyarlık Birey-bir oy 68 kuşağı Devlet Adamı Şirk Arkadaş, Karadeniz Deliremiyorum Emekli Diyorum ki… YETTİ ARTIK Heyy sen, Kardeş Evlenmek Büyük olmak Kimsin Sınav Bizim köyün ağasına... Kaybetmek Unuttun mu Yazık! Yolsuzluk "Ben solcuları sevmiyorum" dedi densizin biri. Neden diye sordum, yanıt alamadım. İşte yanıtı: Solcuları neden sevmezler BEKLEMEK Solcuları neden sevmezler Deprem Henüz beş yaşındayken koca adam oldun dedi babam Yaylalar Neden kaybettik Delege Korku iklimi Deprem KORKMA Yandaş Cehennem Cennet Atatürkçü Düşünce Yetmez Ah Şu Diyanet Neyse Parası Veririz Başörtüsü İSYAN Seçim Osmanlı İNSAN Hain-acımasız Bay Kemal bay bay Tayyip Kral Çıplak

KÖŞE YAZARLARI

ÇOK OKUNANLAR