İnsanın fiziki varlığının devamı için gerekli olan bütün ekonomik değerler fazlasıyla var olsa da, mutlu, huzurlu olması ve insanca yaşaması için bu yeterli değildir.
Bir insanın fakirliği ya da zenginliği yalnız sahip olduğu ekonomik değerlerle ölçülmemeli. Fakirlik ve zenginlik aslında bir ruh halidir. Ekonomik anlamda her şeye sahip olduğu halde fakir gibi yaşayan, ruhu fakir çok insan tanıyorum. Üzerinde kayda değer bir tapusu olmayan çok zenginler olduğu gibi, parasının hesabını bilmeyen o kadar fakirler de var ki!
Fakir neyin fakiri, zengin neyin zengini, ona bakmak gerekir.
Fakirsin
Zenginim diye gerinme, gülemiyorsan fakirsin
Sen de gideceğin yerden dönemiyorsan fakirsin
Malın mülkün olabilir, bir özün yoksa fakirsin
İncinmeden dinlenecek bir sözün yoksa fakirsin
Arkadaşın olabilir, can dostun yoksa fakirsin
Yerden yere vuracağın bir postun yoksa fakirsin
Paran pulun olabilir, güvenin yoksa fakirsin
Seni gerektiği zaman övenin yoksa fakirsin
Evin barkın olabilir, gelenini yoksa fakirsin
Hiç karşılık beklemeden sevenin yoksa fakirsin
Oğlun kızın olabilir, muradın yoksa fakirsin
Mirasını beklemeyen evladın yoksa fakirsin
Dünyaları bekleyedur, hazırın yoksa fakirsin
Her neyin olursa olsun, huzurun yoksa fakirsin…
