Yıllar önce, yani çocukken, komşu amcaya bir şey sormuştum, bana “bilmiyorum evlat, eve bir sorayım” demişti de şaşırmıştım, eve ne soracaktı, nasıl soracaktı, ev ona nasıl yanıt verecekti. Sonra anladım ki ev dediğin yatıp kalktığımız dört duvar değil, ev dediğimiz kavram eştir eş! Amcam hanımına soracakmış meğer. Öyle ya, ev alana evlendi demiyoruz da, eş alana evlendi diyoruz. Ev demek eş demektir, eşi olmayanın evi de yoktur. Eşin varsa evin de vardır. Tapusu senin üzerinde olmasa da, varoşlarda bir gecekondu olsa da, bodrum katta izbe bir oda olsa da, köyde derme çatma bir kulübe olsa da, hatta parkın kenarında bir çadır bile olsa da, sen evlisin evin vardır, değil mi ki eşin vardır. Eşin yoksa, hayatını paylaştığın bir can yoldaşın yoksa, en lüks semt de, en konforlu apartmanın bilmem kaçıncı katındaki dairenin, müstakil evinin, yalının, köşkünün, yazlığının ne anlamı olabilir? Onları öpüp koklayabilir misin, sarılıp kucaklayabilir misin? Duvarlara derdini anlatabilir misin, sarılıp yatabilir misin?
Her ergen insan kendine bir eş seçmeli, yani evlenmeli. Ekonomik koşullar evlenmeye engel olmamalı. Karşı cinsle beraber olmak, hayatı paylaşmak doğal bir gereksinmedir ve kutsaldır. Bu gereksinmeyi göz ardı etmek, bazı gerekçelerle ertelemek doğa kanunlarına karşı gelmektir. Anlaşabilen iki ergen insan koşullar ne olursa olsun evlenmeliler. Unutmayalım ki zorluklar birlikte daha kolay aşılır. Atalarımız boşuna “iki gönül bir olursa samanlık seyran olur” dememişler.
Evlenin, “eşiniz iyi çıkarsa mutlu olursunuz, kötü çıkarsa filozof” mantığı ile değil, her şeye rağman ve her koşulda mutlu olmak kararlılığı ile… Bu kararlılıkla yıllar sonra aşağıdaki dizeleri mırıldanabilirsiniz…
Zorluklara direndik, pes etmedik
Tutunduk hayata biz beraberce
Hiçbir zaman bırakıp da gitmedik
Aydınlığı bekledik biz her gece
Yaralandık, berelendik yılmadık
İnan ettik, devam ettik savaşa
Geciktik, ama hiç yolda kalmadık
Yeni bir dünya yarattık baş başa
Sevgimizin aşkımızın dışında
Çok şeyimiz eksik oldu her zaman
Yaşama sevincimizin içinde
Saygısızlık olmadı hiçbir zaman
Yoksulluğa boyun eğip küsmedik
Birbirimize sarıldık zor günde
Asla soğuk rüzgar olup esmedik
Hep el ele yürüdük biz dar günde
