Sevgili Dostlar ben kökül ülkücü olan bir arkadaşınızım.
Üniversite yıllarımda ideolojisi tamamen farklı bir ortamda bulunmak bana olaylara objektif bakabilmeyi öğretti.
Arkadaşlarımızla hedefimiz aynı yalnızca isimlerimiz farklıydı ve onlar da en az benim kadar bu vatana aşıktı.
Onlar da en az benim kadar ülkücüydü veya ben de en az onlar kadar devrimciydim.
Yani; hedefimiz aynı yollarımız farklıydı.
Çoğu kez bunu dile getirdim.
"Bakın; hepimiz Taksim'e gitmek istiyoruz. Kimimiz Eminönü'den, kimimiz Beşiktaş'tan, kimimiz Kasımpaşa'dan, kimimiz daha farklı yollardan.
Yani; hedefimiz aynı.
Peki biz niye kavga ediyoruz; gelin oturup konuşalım en kısa en uygun yol hangisiyse o yoldan gidelim."
İşte bunu bu güne kadar başaramadık eğer başarabilseydik bugün o büyük büyük devletlerin önünde olurduk.
Onlar ne yapıp edip bizim aramıza nifak sokarak bizleri birbirimize düşman yapıyor.
Dolayısıyla, enerjimiz iç çekişmelerle eriyip gidiyor.
Neden ideolojilerimizi bir kenara bırakamıyoruz?
Olaylara neden objektif bakmayı öğrenemiyoruz?
Lütfen duyduğunuz, gördüğünüz her şeyin kaynağını farklı kanallardan araştırın. Özelikle sizinle farklı görüşleri savunan kişi veya kurumların paylaşımlarını mutlaka okuyun izleyin.
Kendi kendinize iki tarafın fikirlerini karşılaştırın. Ancak bu şekilde fikir sahibi olabilirsiniz. Aksi takdirde "HAMAL" olursunuz.
Böyle yaparsanız sonunda göreceksiniz ki bazı savunduğunuz, doğru bildiğiniz şeyler yanlışmış.
Bu size objektif olmayı öğretir.
Saygılarımla
Sebahat Karagöz