Çocuklarını PKK’nın dağa kaçırdığı anneler, HDP’yi sorumlu tuttukları icin HDP binası önünde 3 yıldır sıcakta,soğukta,karda kâh çadırda,kâh dışarda nöbet tutma mücadelesini sürdürüyor..
Kaçırılan çocukların arasında 12 yaşından küçük çocuklar ve 10 engelli çocukta yer almakta.Annelerin kimi zaman eylemleri HDP’li yetkililer tarafından engellendi,kimi zaman da hakaretlere maruz kaldılar.Ama mücadelelerini ve haklı davalarını hic yılmadan bu güne kadar sürdürdüler.
Bizlerde destek için gözü yaşlı anneleri ziyaret ettik.Geniş güvenlik önlemleri altında girdigimiz çadırda bir nebzede olsa acılarına ortak olmaya ve seslerini duyurmaya çalıştık.
Gözü yaşlı annelere Rize’den geldiğimizi söyleyince mutlu olduklarını dile getirerek “İnşallah ayağınız uğurlu gelir,evlatlarımıza kavuşuruz”dediler.
Gözü yaşlı,kalbi yaralı annelerin ortaya koydukları,sabır,irade,cesarete kelimeler kifayetsiz kalır. Nöbetlerinin 4.yıla girdiğini söyleyen anneler,4 yıldır ne yattığımız belli,ne kalktığımız,ne yedigimiz belli değil.Evlatlarımıza 6,8,9 yıldır hasretiz.
Kaçırılan Gülcan Biçer’in annesi “kızım kaçırıldığında 15 yaşındaydı şimdi 25 yaşında olacaktı,çeyizlerini kendi ellerimle hazırlamıstım.Ama 9 yıldır evladima hasretim”dedi.
Dağa kaçırılan Faruk Taşçı’nın annesi ise “Evlâdım 12 yaşındaydı,simdi 20 yaşında olacaktı,evladımı istiyorum”diyerek gözyaşı döktü.
Anneler HDP’lilerin tehditlerine karşılık evlatlarını almaya kararlı ve umutlarını diri tutmaktalar.Mücadelerinin sonucunda 37 ailenin evlâdı güvenlik güçlerine teslim olarak ailelerine kavuştu
Annelerin gözü yaşlı bekleyişleri Ekrandan izlendiği gibi değil.O atmosferi orada yaşamak başka, bambaşkaydı.
Diyarbakır Annelerinin dualarıyla oradan ayrılırken, gözyaşlarımla bir kez daha teröre lanet okudum ve ruhum orada annelerle kaldı.
Duam en kısa zamanda evlâtlarına kavuşmaları..
